روایتی از شهرهایی که اجاق زمین نام دارند - سلامت و زیبایی

به گزارش سلامت و زیبایی، علی محمدنژاد؛ پژوهشگر و مولف کتاب جستجوی پایداری در دامگه ناپایداری زمین که عنوان شایسته تقدیر سی وهشتمین جایزه کتاب سال دانشجویی را به خود اختصاص داد در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران، درباره این اثر بیان نمود: با وجود اینکه پدیده ای به نام تغییرات اقلیم در دنیا امروز رخ داده، در کتاب جستجوی پایداری در دامگه ناپایداری زمین به یررسی تاثیرات تغییر اقلیم به عنوان یک پدیده دنیای بر شهرها و بالعکس پرداختم. در حقیقت، کتاب دارای دو رویکرد اصلی است؛ ابتدا نقش شهرها در تغییر آب و هوایی مورد آنالیز گرفته و در ادامه به درج اثرات تغییرات اقلیمی بر شهرها پرداختم؛ اینکه انسان ها در شهرها چه راه چاره هایی را می توانند در راستای کاهش این اثرات و سازگاری با آن اتخاذ نمایند.

این پژوهشگر اضافه کرد: پس از آنالیز های مستند، متوجه شدیم که شهرها بین 40 تا 70 درصد انتشار گازهای گلخانه ای را برعهده دارند. لازم به ذکر است، مهمترین گاز گلخانه ای دی اکسید کربن است که طبق منابع مجمع دول بین المللی تغییر اقلیم 71 تا 76 درصد دی اکسید کربن مصنوعی کره زمین را از سوی شهرها منتشر می گردد. با توجه به آمارها شهرها نقش مهمی در انتشار کربن به جو دارند، در حالی که تنها دو درصد مساحت زمین را دربرگرفتند.

به گفته محمدنژاد، افزایش گرمایش جهانی تحت تأثیر فعالیت های شهرها ناشی از جمعیت، موقعیت جغرافیایی، فرم شهر، تراکم و فعالیت های اقتصادی است. این اطلاعات در بخش های مختلف ازجمله صنعت پسماند با استفاده از آمارهای به روز مورد آنالیز قرار گرفته است.

این مولف اظهار کرد: پس از این آنالیز ها متوجه شدیم که شیوه های متفاوتی برای مقابله با آثار گرمایش جهانی وجود دارد؛ شیوه مصرف مبنا و دیگری فراوری مبنا که هرکدام براساس نگرش های خاص خود دارای راهکارهایی هستند.

وی ادامه داد: در شیوه فراوری مبنا تمامی گازهای گلخانه ای منتشر شده از صنایع جمع و بر کل جمعیت تقسیم می گردد؛ اما اگر بخواهیم نگرشمان به شیوه مصرف مبنا باشد، می فهمیم که در سراسر

باید دانست که سیستم کره زمین به ویژه اقلیم آن به قدری به یکدیگر وابسته است که تغییر در هر جایی منجر به تغییر در جای دیگر می گردد؛ بنابراین نمیتوان با نگاهی انحصار طلبانه و خودخواهانه آنگونه که دوست داریم با طبیعت برخورد کنیم. چراکه امکان دارد دیگر کشورها آسیب آن را متحمل شوند. در این کتاب من با عینک شهری به اقلیم نگاه کردم و تمام راه چاره های ارائه شده در مقیاس خرد بوده است

جهان فعالیت هایی به راه افتاده که احتیاج این شهرها را رفع می نمایند. در این شیوه متوجه شده ایم که اساسا باید در سنجش گازهای گلخانه یک بازنگری کنیم.

محمدنژاد همچنین گفت: در تهران هم فراوری مبنا و مصرف مبنا را سنجیدیم. لازم به ذکر است اینگونه نیست که هر شهری که گاز گلخانه ای بیشتری فراوری می نماید، آسیب بیشتری هم ببیند، چراکه موضوع تغییر اقلیم فراتر از مرزهاست و بسیاری از شهرها و کشورها با وجود اینکه سهمی در انتشار کربن و گرمایش جهانی ندارند، اما تحت تأثیر مستقیم آن قرار گرفته اند.

نویسنده کتاب جستجوی پایداری در دامگه ناپایداری زمین اضافه کرد: در این پژوهش کلان شهرهای عظیم جهان را انتخاب و میزالن تأثیرات آن ها را با تهران مقایسه کردیم و در نهایت سرانه ها به جمعیت تقسیم شد. در نتیجه متوجه شدیم که تهران به لحاظ فراوری کربن، شبیه شهرهای آمریکای شاقتصادی است.

وی با اشاره به این امر که انجام بعضی فعالیت های فردی تأثیر مهمی در کاهش آثار گرمایش جهانی دارد، بیان نمود: تأکید این کتاب بر پاسخ به این پرسش است که بسیاری از افراد می پرسند انجام فعالیت های فردی چه تأثیری بر کاهش کربن دارد به اعتقاد من برای حل معضل گرمایش جهانی فرد به فرد یک جامعه باید با انجام رفتارهای درست در راستا کاهش اثرات آن اقدام نمایند.

به گفته محمدنژاد، شهرهای ساحلی آسیب پذیرترین مناطق ناشی از معضلات گرمایش جهانی هستند. اغلب این شهرها در معرض خطر به زیر آب رفتن یا شور شدن خاک هستند.

این پژوهشگر درباره راهکارهای اصلی در این باره گفت: دو راه چاره برای این امر وجود دارد که یکی از آن ها کاهش گازهای گلخانه ای در مقیاس سیاره ای و دیگری سازگاری است که بعضی از دانشمندان از تاب آوری هم به عنوان راه چاره سوم یاد می نمایند.

وی اضافه کرد: راه چاره نخست که کاهش کربن در مقیاس سیاره ای است، باید در مقیاس جهانی صورت بگیرد و تمامی کشورها باید در آن مشارکت نمایند، چراکه انتشار گازهای گلخانه ای فارغ از منشأ خود یک تأثیر واحد بر همه جای کره زمین دارد.

محمدنژاد راه چاره سازگاری را منوط به مقیاس محلی دانست و اظهار کرد: این راه چاره ویژه هر شهر و کشور متأثر از شرایط اقلیمی خاص خود است که در اینجا بحث عدالت آب و هوایی مطرح می گردد. بنابراین عبارت، کشورهایی که بیشتری گاز گلخانه ای را منتشر می نمایند، باید به کشورهایی که متأثر از این انتشار هستند، اما خود نقشی ندارند، امتیازهای اقتصادی و فناوری ارائه بدهند.

وی گفت: در نتیجه باید دانست که سیستم کره زمین به ویژه اقلیم آن به قدری به یکدیگر وابسته اند که تغییر در هر جایی منجر به تغییر در جای دیگر می گردد؛ بنابراین نمی توان با نگاهی انحصارطلبانه و خودخواهانه آنگونه که دوست داریم با طبیعت برخورد کنیم، چراکه امکان دارد دیگر کشورها آسیب آن را متحمل شوند. در این کتاب من با عینک شهری به اقلیم نگاه کردم و تمام راه چاره های ارائه شده در مقیاس خرد بوده است.

منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران